Hoe je het ook wendt of keert, mensen uit de Achterhoek hebben een accent. Natuurlijk zijn er uitzonderingen op de regel, maar negen van de tien keer hoor je overduidelijk waar iemand vandaan komt. Vroeger zou ik er een moord voor plegen (spreekwoordelijk dan he?!) om gewoon ABN te spreken.

Ik kwam regelmatig in Amsterdam en het leek me heerlijk om op te kunnen gaan in de massa. Om niet continu de vraag te moeten beantwoorden waar je vandaan komt. Om niet te moeten verantwoorden waarom je niet in Amsterdam komt wonen. En om onopvallend een opmerking te kunnen plaatsen. Zonder dat er een opmerking over je accent komt.

Nu ik niet meer wekelijks in de grote stad te vinden ben, vind ik het ineens niet zo erg meer. Waarom heb ik dat accent überhaupt zo erg gevonden? Wellicht werd het me opgelegd, wellicht praatte ik het mezelf aan. Maar mijn accent hoort gewoon bij mij. Ik ben hier niet weg te slaan, dus mijn accent ook niet. Intussen ben ik er dan ook hartstikke trots op. Ik vind het alleen maar tof dat ik uit de Achterhoek kom en er nog steeds woon.